17 Mayıs 2016 Salı

İlk Gün 17.05.2016


 Bugün çalışmamızın ilk günüydü, hepimiz farklı bir heyecan içerisindeydik çünkü birçoğumuzun ilk iş tecrübesi olacaktı bugün. Çalışma alanına gitmeden önce bizim okulda bir toplantı yapıp iş bölümü yaptık. Sosyal medya yönetiminden tutun da muhasebeye kadar kimin ne işle ilgileneceği belliydi. Ne iş yapacağımızı bilmek içimizi rahatlatsa da biraz gerildik açıkçası. Bir işin sorumluluğunu alma duygusu nedense garip geldi. İş dağılımından sonra servise binip Ayazağa’da bulunan bir belediye binasından ölçü almak için kullanacağımız araç gereçleri aldık. Buradan ayrılıp doğruca Güney Kıldıran’a gittik. Oraya vardığımızda bizi büyük bir heyecanla okulun müdürü Jülide Hanım karşıladı bizi. Okulun bulunduğu yer bizim okulumuzun bulunduğu yerden, Maslak, oldukça farklıydı. Daha sessiz sakin şehir hayatından daha uzak bir yerdi burası. Havanın yağmurlu olması ve etrafımızda toprak kokularının olması bizi garip bir şekilde mutlu etti. Hepimiz olduğumuz yerden memnun bir şekilde etrafı incelemeye başladık. Biraz etrafı tanıdıktan sonra çok amaçlı odaya dönüştüreceğimiz şuan depo olarak kullanılan odaya gittik. Burayı bir yandan inceledik bir yandan da Jülide Hanım ve diğer öğretmenler tarafından ihtiyaçlarını dinliyorduk. Jülide Hanımın da tabir ettiği gibi istedikleri çok amaçlı bir oda değil çok çok çok amaçlı bir odaydı. Bu kadar işlevi bu küçük odaya nasıl yerleştireceğimizin endişesini üstümüzden atamadan ölçü işine koyulduk. Daha önceden ölçü deneyimimiz vardı fakat bu biraz daha farklıydı. Çünkü bunu hem gerçekleştirilecek bir proje için yapıyorduk hem de okulun ağaçlıklı bir yerde olmasından dolayı içerde çeşitli böcekler vardı bu da ölçü alma işini bayağı zorlaştırdı. Zorlansak da işimizi bitirdik. Bitirdikten sonra biraz çocuklarla sohbet etmeye çalıştık. Bir zamanlar onlardan biriyken şuan onlara çok büyük gelen insanlar olmak çok garipti açıkçası. Nedensiz bir şekilde çocuklara ‘ Avm nedir?’ diye bir soru yönelttik. Onca çocuğun arasında sadece bir tanesi ne olduğunu biliyordu. ‘Gençlerin eğlendiği yer, banka, bizim çalıştığımız yer…’ gibi cevaplar da aldık. Bu devirde avm nin ne olduğunu bilmeden büyüyen çocuklar var, ne büyük şans! Konuşmaların sonunda çocukların neye ihtiyaç duyduklarını öğrendik. Bir şeylerin olmadığını ama olması gerektiğinin bilincinde olmaları onların iyi bir yerde eğitim gördüklerini gösteriyor bizce.Okuldan ayrılmadan önce kantinden atıştırmalık alıp eski ilkokul zamanlarımıza döndük adeta. Burada çalışmanın bize bu kadar huzur vermesinin sebebi bizi küçüklüğümüze götürmesiydi galiba. Bu güzel yerden ayrılıp kendi okulumuza geri döndük. Burada da topladığımız örnek projelerin sunumuyla birlikte ilk staj günümüzü bitirmiş olduk. Güzel işler yapmanın heyecanıyla ayrıldık.

Ölçüleri alırken.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder